"Atomfall Massacre: ik brak en doodde alles"

Ga met me mee op een spannende, als enigszins gewelddadig, reis door het Engelse platteland met *Atomfall *, het nieuwe overlevingsspel van de makers van Sniper Elite, Rebellion. Ik heb onlangs een pub in Noord-Londen bezocht om te genieten van een pint en wat praktische speeltijd met het spel, en ik kwam zowel geïntrigeerd als enigszins gestoord door het open-end missieontwerp en de griezelige sfeer. Mijn ervaring nam een ​​wilde wending toen ik besloot om iedereen in zicht aan te vallen, inclusief een onschuldige oude dame, met een cricket vleermuis. Laat me duiken in de details van dit chaotische avontuur.

In *Atomfall *kan elke NPC, van de laagste gegrom tot de meest cruciale quest-gever, worden gedood. Toen ik aan de demo begon, stelde ik mezelf de taak om deze functie te testen. Mijn aanpak was verre van subtiel; Binnen enkele minuten na het verkennen van de digitale cumbria struikelde ik een draad en waarschuwde drie bewakers die ik stuurde met een cricket vleermuis, nu gedoopt in bloed.

Later vond ik een boog en pijl, die ik gretig uitgerust, mijn liefde voor boogschieten omarmde in games. Hierdoor konden ik zowel lange als korte-afstandsontwikkelingen aanpakken, waardoor mijn cricketwatte een pauze kreeg. Terwijl ik verder waagde, zag ik een torenhoge rieten man, een duidelijke knipoog naar het folkhorrorthema van de game dat de gesegmenteerde wereld van atomfall doordringt, verdeeld in meerdere "open zones". Deze griezelige setting droeg bij aan de mysterieuze achtergrond van deze nu bestraalde hoek van Engeland, die ik probeerde te ontrafelen.

Mijn contemplatie werd onderbroken door een groep druïden, waarschijnlijk verbonden met de rieten man. Ze werden mijn boogschietoefening en vielen één voor één toen ik mijn innerlijke Robin Hood heb gekanaliseerd. De boeg voelde zich bevredigend om te gebruiken, maar wat echt mijn aandacht trok, was het innovatieve uithoudingsvermogen van Atomfall. In plaats van een traditionele balk neemt een hartslagmeter toe met fysiek veeleisende acties. Sprinting verhoogt bijvoorbeeld uw hartslag over 140 bpm, wat uw doel beïnvloedt wanneer u moet stoppen en vechten. Ik ontdekte later een handleiding van de Bow Mastery Skill die de impact van een hoge hartslag op het tekenen van de bowstring beperkte. Hoewel de Skill Tree misschien niet het meest complex is, biedt het voldoende flexibiliteit om de vaardigheden van uw personage aan te passen aan uw favoriete speelstijl, of het nu stealth of gevecht is.

Atomfall screenshots

13 afbeeldingen

Ondanks mijn eerste succes bij het elimineren van druïden, bleef mijn algehele doel onduidelijk. Ik verkende het Casterfall Woods -gebied, na een briefje dat me naar een kruidkundige leidde genaamd Moeder Jago in de buurt van een oude mijn. Onderweg zag ik om het vertellen van milieuverhalen, zoals een glinsterende, olieachtige werveling over een energiecentrale die wijst op de oorzaak van de post-apocalyptische staat van Groot-Brittannië, en een telefoonbox met een enge waarschuwing om uit het bos te blijven.

De omgeving van de game is bezaaid met deze kleine, verontrustende details, zoals een oud botenhuis met een alarmsysteem en een waarschuwing erover geschilderd, omringd door schedels en botten. De atmosfeer verschuift van serene bossen naar terreurzones en roept vergelijkingen op met *stalker *in plaats van *fallout *. De game moedigt grondige verkenning aan, net als klassieke point-and-click-avonturen, waar elk gesprek en hoek een idee kunnen hebben.

Na nog een Druïde bloedbad ontmoette ik moeder Jago bij haar toewijzing retraite. Ze zag eruit als Angela Lansbury als ze zwarte magie had opgenomen in plaats van op te lossen criminaliteit. Mijn hoop om het mysterie van Atomfall door haar te ontrafelen, was onderbroken omdat ze alleen vage antwoorden gaf. Uiteindelijk bood ze waardevolle informatie in ruil voor haar herbalismeboek, dat werd gehouden in het versterkte kasteel van de Druids.

Het freeform -ontwerp van Atomfall stelde me in staat om het kasteel vanuit elke hoek te benaderen. Ik koos voor een zijaanval en ontmoette een druïde patrouille in de buurt van een verlaten benzinestation. De daaropvolgende strijd was chaotisch maar leuk, hoewel de vijandelijke AI enige verbetering kon gebruiken. Binnen de buitenmuren van het kasteel vond ik een gesloten hut met een briefje dat hint op verre toetsen. Atomfall schuwt objectieve markers, waarbij spelers nodig zijn om de aandachtspunten op hun kaart handmatig te markeren.

In de centrale keep van het kasteel vond ik geen teken van het boek, alleen knutsematerialen. Na een grondige zoekopdracht volgde ik de kaartcoördinaten om de sleutels op te halen, tegenover een gifplantmonster dat snel nadenken vereiste om te omzeilen. Terugkerend naar de hut, vond ik alleen een voordeelpunt en munitie, niet het boek dat ik zocht.

Ik waagde dieper in het kasteel en doodde de Hogepriesteres en haar volgers, vond een SMG, gifbomrecept en een atoombatterij die liet doorschemeren bij nieuwe missies. Toch bleef het boek ongrijpbaar. Pas nadat mijn demo was afgelopen dat ik hoorde dat het boek op een tafel was geweest dat ik meerdere keren over het hoofd had gezien.

Xbox Games -serie Leerlijst

Gefrustreerd en verward, keerde ik terug naar moeder Jago, alleen om haar te vermoorden in mijn afdaling naar geweld. Door haar lichaam te zoeken, vond ik een recept dat had kunnen helpen tegen het gifmonster, de informatie die ze had beloofd in ruil voor het boek. Het leek erop dat we veel tijd hadden kunnen besparen.

De looptijd van Atomfall is aanzienlijk, waarbij ontwikkelaars minimaal vier tot vijf uur schatten om het verhaal te voltooien, en de meeste spelers die ongeveer 25 uur duren. De gevarieerde paden van het spel waren duidelijk toen een andere demospeler een heel ander avontuur deelde met een gecrashte helikopter en een regio gevuld met moordende robots en mutanten. De diepte en geheimen van Atomfall zijn enorm, en het stompe zoektochtontwerp kan niet iedereen aanspreken, maar het beloont degenen die diep met zijn wereld gaan.

De wazige lijnen tussen zij- en hoofddoelen voegen een spannend element van gevaar toe aan elke actie, waarbij spelers worden aangemoedigd om hun eigen verhaal te maken en hun eigen verklaringen voor de evenementen op dit bestraalde Engelse platteland te ontdekken. Ondanks mijn gewelddadige omweg, wil ik graag zien hoe mijn verhaal zich ontvouwt, waarschijnlijk heel anders dan anderen.

Met mijn handen bebloed van mijn chaotische reis, omarmde ik mijn Britse wortels en bracht mijn cricketwat naar de kroeg om te wachten tot het stof zich vestigt op dit wilde avontuur.