Ujawniono Path of Exile 2: Płonący Monolit

Wyzwanie końcowe w grze The Burning Monolith: Path of Exile 2

Płonący Monolit, wyjątkowa lokalizacja na mapie w Atlasie Światów gry Path of Exile 2, przypomina Bramę Królestwa, ale stanowi znacznie większe wyzwanie. Dostęp do niego wymaga trzech Fragmentów Kryzysu, każdy zdobyty poprzez podbicie Cytadeli – wyjątkowo rzadkiego i trudnego węzła mapy.

Odblokowanie Arbitra Popiołów

Płonący Monolit służy jako arena dla szczytowego bossa gry końcowej, Arbitra Popiołów. Twoja pierwsza próba aktywacji drzwi Monolitu inicjuje zadanie „Szczyt płomienia”, składające się z trzech zadań podrzędnych: Infiltracja Ezomyte (Żelazna Cytadela), Napad Faridun (Miedziana Cytadela) i Najazd Vaala (Kamienna Cytadela). Pomyślne ukończenie tych Cytadeli zapewnia trzy niezbędne Fragmenty Kryzysu. Połącz te fragmenty na ołtarzu Monolitu, aby odblokować spotkanie z Arbiterem Popiołów. Upewnij się, że Twoja postać jest zoptymalizowana; Arbiter Popiołu to najpotężniejszy boss w grze, mogący poszczycić się niszczycielskimi atakami i ogromnym zdrowiem.

Polowanie na Cytadelę: próba cierpliwości

Path of Exile 2 zawiera trzy Cytadele – Żelazną, Miedzianą i Kamienną – każda strzeżona przez unikalnego bossa, który upuszcza Fragment Kryzysu. Główna trudność polega na zlokalizowaniu tych Cytadeli.

Ważne uwagi:

• Cytadele to jednorazowe próby.
• Generowanie atlasu jest losowe, co sprawia, że ​​lokalizacje Cytadeli są nieprzewidywalne.

Strategie oparte na społeczności (używaj ostrożnie):

1. Systematyczna eksploracja: wybierz kierunek w Atlasie i eksploruj systematycznie. Zaleca się korzystanie z Wież w celu zapewnienia szerszej widoczności mapy.
2. Śledzenie zepsucia: skup się na węzłach mapy wykazujących zepsucie, skutecznie je usuwaj i korzystaj z pobliskich wież.
3. Wygląd skupiony: Cytadele mogą łączyć się w grupy; znalezienie jednego może wskazywać na bliskość innych.

Polowanie na Cytadelę wymaga dużej ilości czasu i potężnej postaci. Rozważ zakup Fragmentów Kryzysowych z internetowych platform handlowych, jeśli polowanie okaże się zbyt trudne. Choć jest to kosztowne, pozwala uniknąć znacznych inwestycji czasowych wymaganych do niezależnej lokalizacji fragmentów.